Ratusz Głównego Miasta Gdańska

Zabytkowy Ratusz Głównego Miasta jest budowlą gotycko – renesansową, która znajduje się na styku Długiego Targu i ulicy Długiej i jest drugą po Bazylice konkatedralnej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny pod względem wysokości. Obecnie w Rauszu jest Muzeum Historyczne Miasta Gdańska. Najstarsze fragmenty ratusza pochodzą z początku czternastego wieku. W piętnastym wieku z powodu przybycia do miasta Kazimierza Jagielończyka doszło do rozbudowy ratusza. W 1556 roku wybuch duży pożar i usuwając skutki rozpoczęto kolejna rozbudowę a w 1561 roku na szczycie hełmu wieńczącego, został ustawiony posag panującego w tym czasie króla Zygmunta II Augusta. Gdańskie mieszczaństwo chciało podkreślić jak wielka pozycję ma ich miasto i dlatego starali się nadać odpowiedni splendor miejskiemu ratuszowi. Dlatego od końca szesnastego i początku siedemnastego wieku rozpoczęto upiększanie wnętrz ratuszowych. Najbardziej reprezentacyjnym miejscem w ratuszu stało się pierwsze piętro, gdzie znajdowały się najważniejsze sale tego budynku: Sala Czerwona, czyli Wielka Sala Rady, Mała Sala Rady, czyli Sala Zimowa i Mała Sala Sądu Wetowego (Sala Kominkowa). W czasie II wojny światowej Gdańsk alianci kilkakrotnie bombardowali Gdańsk, na szczęście Główne Miasto niewiele ucierpiało. W czasie wojny z Gdańska wywieziono wiele cennych zabytków i ukryto na wsiach. Jednak warunki –przechowywania doprowadziły do zniszczeń, ale jednak udało się je uratować.